Toen ik elf jaar oud was werd ik van de ene op de andere dag volledig blind. Ik herinner mij de angst en verwarring uit die periode nog goed. Niet alleen voor mij maar natuurlijk ook voor mijn familie en omgeving. Het leven zinvol richting geven kan al ingewikkeld genoeg zijn met een goed functionerend paar ogen, laat staan zónder.

Ik kwam al snel tot de conclusie dat ik, koste wat het kost, een ‘normaal’ leven wilde leiden. Dat werd mijn missie, waarbij ik mij vasthield aan de stelregel ‘kan niet bestaat niet’ en ‘durf te geloven in je eigen kunnen’. Het was een lange weg van vallen en opstaan. Van het leren van braille tot het Cum Laude afstuderen als Meester in de rechten en docent rechten aan de Maastricht University.

Daarnaast stortte ik mij op de wielersport en werd ik viermaal Nederlands Kampioen op de tandem in verschillende disciplines.